Η ζωή μου, ένα ποδήλατο.

Η ζωή μου, ένα ποδήλατο.

Το Υπουργείο Υγείας προειδοποιεί: "Το κάπνισμα οφελεί την οικονομία".

Πάει λίγος καιρός από την τελευταία μου ανάρτηση και αυτό που μου έδωσε το έναυσμα για να γράψω κάτι, ήταν η καταραμένη βλαβερή μου συνήθεια. Όπως σαφώς θα καταλάβατε, αναφέρομαι στο κάπνισμα.
Σήμερα λοιπόν επισκέφτηκα τον «γιατρό» περιπτερά μου για να αγοράσω ένα πακέτο καπνό και χαρτάκια. Χωρίς πολλά πολλά λόγια η τιμή όλων των καπνών έλαβε αύξηση και ΜΟΝΟ οι καπνοί! Γιατί;
Λόγω του ότι η κυβέρνησις (που μάχεται για το καλό μας πάντα) δεν είχε τα αναμενόμενα κέρδη από τις αυξήσεις στα τσιγάρα, διότι πολλοί το γύρισαν στον καπνό, έβαλε επιπρόσθετο φόρο στους καπνούς για να βγάλει τα αναμενόμενα κέρδη που έχασε από τους εξαρτημένους πελάτες του.
Συναρτήσει με τα πρόσφατα μέτρα για το κάπνισμα σε κλειστούς χώρους , όπου το Υπουργείο Υγείας απαγόρευσε το κάπνισμα για το καλό μας, καταλαβαίνουμε πόσο γελοίοι είναι όλοι αυτοί που μας κυβερνάνε.
Πώς είναι δυνατόν να μας λένε να κόψουμε το κάπνισμα όταν το ίδιο το κράτος έχει όφελος από αυτό; Πόσο θα τους τρομοκρατούσε αν δεν αγοράζαμε τσιγάρα για μία βδομάδα, ένα μήνα ή αν όλοι αρχίζαμε να αγοράζουμε απλά αφορολόγητα και λαθραία;
Τελικά οι καπνιστές κρατάμε ένα κομμάτι της οικονομίας στα χέρια μας. Μήπως πρέπει να το εκμεταλλευτούμε;

Με λίγα λόγια...

Ερχόμαστε από μια σκοτεινή άβυσσο· καταλήγουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο· το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε Ζωή."

Με αυτή την φράση ξεκινάει ο μεγάλος Νίκος Καζαντζάκης το βιβλίο του «Ασκητική». Πόσο δίκιο έχει; Για κάποιους ο «διακόπτης» έκλεισε νωρίς, για κάποιους άλλους απλά «έκλεισε», υπάρχει όμως ακόμα μία «κατηγορία», υπάρχουν και αυτοί που αποφάσισαν να κλείσουν τον διακόπτη παραμένοντας όμως ζωντανοί Σε αυτή την κατηγορία ανήκουν αυτοί που ελπίζουν. Ελπίζουν πως κάτι καλό θα συμβεί, κάτι που θα τους κάνει να γυρίσουν το διακόπτη ξανά στην θέση «ON». Αυτοί οι άνθρωποι έχουν κλειδώσει οποιοδήποτε συναίσθημα σε ένα μικρό σκοτεινό κουτάκι και έχουν πετάξει το κλειδί - μήπως και κάποιος το βρει.

Αμάν αυτοί οι ξένοι!!!!

Διαβάστε το παρακάτω άρθρο...

Δηλαδή και εδώ μας βάζουν εμπόδια οι ξένοι;

Δηλαδή τι τόσο τρομερό ήθελε η κοπέλα; Το πτυχίο της να πάρει!

Με το καλό δοκίμασε και είπε να δοκιμάσει και με τον παραδοσιακό ελληνικότατο τρόπο «Με τα αρχίδια του μπαμπά» - αν και τα γιγαντόσωμα αρχίδια, στην προκειμένη περίπτωση, ήταν του μέλλων συζύγου - αλλά μην κολλάμε σε τέτοιες λεπτομέρειες..το θέμα είναι πως όλα όσα μας χαρακτηρίζουν σαν Έθνος (...λέμε τώρα...)  θα μας τα κόψουν!

Πάει και ο αθάνατος ελληνικός τσαμπουκάς!

Ντροπή και αίσχος!

Ομοιλίται Αιλοινεικά

Ουκ ολίγες φορές διαβάζω άρθρα, σε διάφορα ελληνικά ιστολόγια όπου οι συντάκτες των άρθρων, όχι μόνο είναι ΠΛΗΡΩΣ ανορθόγραφοι αλλά δεν φαίνεται να τους ενδιαφέρει κιόλας να διορθώσουν το κείμενο που μόλις έγραψαν. Ίσως από βιασύνη για να μην χάσουν την αποκλειστικότητα και κάποιος άλλος «αυτόπτης μάρτυρας» (ανάθεμα την ώρα και τη στιγμή), αναρτήσει το περιστατικό στο διαδίκτυο, αυτό όμως αποτελεί ένα άλλο μεγάλο θέμα. που θα ήθελα να θίξω κάποια άλλη στιγμή.

Στο θέμα μας τώρα. [...] Πλημμύρισα από αγανάκτησή διαβάζοντας ένα άρθρο στο troktiko, στο οποίο ο συντάκτης καταγγέλλει ένα περιστατικό με αλλοδαπούς. Τα ορθογραφικά είναι απερίγραπτα, όπως θα διαπιστώσετε και μόνοι σας και καθιστούν το κείμενο σχεδόν αδύνατο προς ανάγνωση.

Δεν λέω και εγώ δεν είμαι «λεξικό Μπαμπινιώτη» αλλά προσπαθώ να προσέχω, έχω εγκαταστήσει και ένα ορθογραφικό λεξικό στο FireFox  και εντάξει την παλεύω που λέμε.

Ορίστε το εν λόγω κείμενο, όπως το έβγαλε το σπελ τσέκινγ του τζιμέιλ (τους τόνους απλά τους παραβλέπω και δεν αναφέρω διάφορα συντακτικά λάθη) :

Είμαι μαρτυρας σε ενα πολυ τρομακτικο συμβαν του ελαβε χωρα στην παραλια της κυπαρισσιας πριν απο μια ώρα!Μια παρεα αλβανων απο 19-24 ηλικιας,διαπλικτιστικαν σε υπιο υφος με εναν θαμωναμαγαζιου στο οποιο καθομουν και εγω.αυτοσ τουε ειπε...

να φυγουν και αυτοι αρχισαν να τον βριζουν στα αλβανικα.καθοσ βγηκαν αυτοι εξω-βγηκε και αυτος,ο εναν απο τουα αλβανους,σηκωσε ενα πιστολη και τον πηροβολησε 3 φορες!!!
χωρις κανεναν ενδιασμο και χωρις να συνεχιζετε ο καυγας....απλα του εριξε στο ''ψαχνο''!!!τραπικαν ολοι της παρεας σε φυγη και καλεσαμε την αστυνομια(σε παριοχη που αυτη την εποχη εχει 10-15.000 κατοικους...και αλλους τοσους αλλοδαπους)ο αστυνομικος λεει οτι μονο ενας αστυνομευει την περιοχη αυτη την ωρα και θα ερθει οσο πιο γρηγορα μπορει...μετα απο 20 λεπτα ερχετε ο αστυνομικο κανει καποιες ερωτησεις και αποχωρει....αμέσως εμφανιζετε ο ''δολοφονος μα το οπλο-αποιλοντας 150 ανθρώπους(γυναικες παιδια...)και ζητουσε ενα κινητο απο τον ντι ντζει του μαγαζιου,ταυτοχρονα πυροβολουσε στο ταβανι!!!

τραπικε αμεσως σε φυγη πόλι....ο αστυνομικος ξαναηρθε...και παει λεγοντας....μαλλον εχουν ριξει πολυ βαρος στην αθηνα και στα αλλα κεντρα και την επαρχια την αφησαν ετσι οι αρχες,δν λεω,παντου μπορει να γινει κατι τετοιο...αλλα οχι και να γυρισει πισω ο δολοφονος...να μασ ζηταει και κινητο!!!αρα εκμεταλευονται* τον νομο,εκμεταλευονται ολους αμασ που τους αγκαλιασαμε** και τους δωσαμε να φανε!εκμεταλευονται την φιλοξενια μας και εμεις νοιωθουμε απροστατευτοι...
θα κανω λοιπον μονο μια ερωτηση....ποιος αλλοδαπος στην επαρχια αυτη την στιγμη δν εχει οπλο,ή μαχερι ή κατσαβιδο πανω του???"

Είμαι απόλυτα σίγουρος πως υπάρχουν αλλοδαποί που σίγουρα, αντί για «μαχερια» και «κατσαβιδα», κρατούν «πένες» και ξέρουν ή προσπαθούν τουλάχιστον να μιλάνε και να γράφουνε τα ελληνικά πολύ καλύτερα, απ' ότι ορισμένους «ελληνόκαβλους» που για όλα τους φταίνε οι μετανάστες!

Γαμώ την πουτάνα μου δηλαδή!!! Υπάρχουν και ορθογραφικά λεξικά!!!

Υ.Γ: Όσων αφορά την καταγγελία του τύπου. [...] Μα καλά, και ποιός δεν θα έκανε σαματά αν του έλεγαν να περάσει έξω από ένα μαγαζί; Πόσο μάλλον οι αλλοδαποί όπου βιώνουν τον ρατσισμό στο πετσί τους, από την πρώτη κιόλας μέρα που πάτησαν το πόδι τους στο Ελλάντα;

* Ποιός εκμεταλλεύεται ποιόν; Απλά νομίζω πως έχουν αγανακτήσει οι άνθρωποι ( ναι ,ναι και οι μετανάστες άνθρωποι είναι. )
** Τους αγκαλιάσαμε και του ρίξαμε στα σκατά να κολυμπήσουν γιατί εμείς θα λερώναμε τα καλά μας ρουχαλάκια.

Ατλαντίς

Χτες, αργά το βράδυ, καθώς γύριζα στο σπίτι, κουρασμένος και με το ένα μάτι κλειστό, λόγω απίστευτης νύστας, ακούω στο ραδιόφωνο ένα κομμάτι όπου με έκανε να παρατείνω την αναμονή του κρεβατιού μου, που με περίμενε με ΤΟΣΟ(!!) ανυπομονησία! Λέω «Δε γαμιέται!» και συνεχίζω την πορεία μου δίχως όμως να έχω κάποιο προορισμό.  Και σε ποίον δεν έχει  τύχει δηλαδή; Εκεί που φτάνεις σπίτι να μπαίνει ΑΚΡΙΒΩΣ αυτό το τραγούδι  που ήθελες να ακούσεις!

Είναι κάτι στιγμές όπου η μουσική έχει την δύναμη να σου πάρει όλη την κούραση, να σου αλλάξει την διάθεση, να σου φτιάξει ή και να σου χαλάσει την μέρα! Υπάρχουν περιπτώσεις πάλι, όπου η μουσική παίρνει την θέση του καλύτερού σου φίλου. Ένα «κολλητάρι» από τα παλιά! Ανοίγεις το ραδιόφωνο και ξάφνου σε γεμίζει αναμνήσεις ,συναισθήματα και εικόνες από τα περασμένα.

Άλλωστε και ποιος δεν έχει συνδέσει κομμάτια με καταστάσεις, εποχές και ανθρώπους.
Σαν ένα κρυφό μουσικό ημερολόγιο, όπου τα έχεις όλα, αποτυπώσει με ήχους και μελωδίες.

(Το εν λόγω τραγούδι)

Υπέροχο ντάπα-ντούπα

Ένα από τα αγαπημένα μου κομμάτια!
Όσοι πιστοί απολαύστε!!!